دکتر «تریشیا کاردنر» در مورد اهمیت خودآگاهی در بازی پوکر بحث می‌کند، و توصیه‌هایی برای بهبود آن ارائه می‌کند.
هر چه پوکر بازان بیشتر درگیر خودآگاهی شوند، بازی پوکر برایشان ارزشمند تر و ساده تر می‌شود.
اگر هم دشمنتان و هم خودتان را بشناسید، لازم نیست ترسی از نتیجه صد نبرد داشته باشد. اگر خودتان رابشناسید ولی حریفتان را نه، برای هر پیروزی که کسب می‌کنید از یک شکست هم رنج می‌برید. اگر نه خودتان و نه دشمنتان را بشناسید، در همه نبردها از پای در می‌آیید. ~Sun Tzu
دنیل نگرانیو پوکر باز حرفه ای در یکی از توییت‌هایش با من مطرح کرد که یکی از راز‌های دوام آوردن بلند مدت در بازی پوکر خودآگاهی است. برای رسیدن به عملکرد سطح بالا و نهایتا موفقیت باید کاملا از فرآیند‌های فکری خودمان، پاشنه آشیل‌مان (نقط ضعفمان)، و همین طور از نقاط قوت و محدودیت‌های خود آگاه باشیم.
دیوید راک هم در کتاب خود با عنوان «ذهن شما در کار: استراتژی‌هایی برای غلبه بر حواس پرتی، تجدید تمرکز و کار کردن هوشمندانه‌تر در تمام طول روز» خود آکاهی را به این شکل تعریف می‌کند: “قابلیت کنار گذاشتن پوسته خود و نگاه واقعگرایانه به خود تا بیشترین حد ممکن”
افزایش خودآگاهی به ما امکان ارزیابی موثر تر و واقعگرایانه تر بازی خودمان را می‌دهد، همین طور به ما این امکان را می‌دهد که روش‌های مطالعه‌مان را تحلیل کنیم و بهبود ببخشیم؛ و بتوانیم به جای واکنش‌های ناگهانی، پاسخ‌های احساسی مان را انتخاب کنیم. یکی از مزایای جانبی خودآگاهی هم این است که شناختن خود می‌تواند بینش بهتری نسبت به حریفان هم در ما ایجاد کند.
برخی از افراد به صورت ذاتی در این موضوع بهتر هستند ولی خود آگاهی می‌تواند به صورت اکتسابی هم به دست بیاید و برجسته شود.
ممکن است کا عکیقا درگیر این موضوع شویم که یک دست پوکر را چطور بازی کردیم. اگر یک باخت بد (بد بیت) را تجربه کرده باشیم، فکر می‌کنیم که تقصیر در جای دیگری است. اگر برده باشیم، فکر می‌کنیم که دست را به طور صحیح بازی کردیم. اگر مقداری حودآگاهی چاشنی کار کنیم، متوجه ایرادات طرز فکرمان می‌شویم. شاید آن دست پوکر کاملا بد بیت نبوده باشد و یا بردمان کاملا با بازی صحیح حاصل نشده باشد.
بیایید کمی بیشتر غرق موضوع شویم و روی خودآگاهی مان تمرین کنیم.
تمرین افزایش خودآگاهی در بازی پوکر
یک کاغذ و قلم بردارید، یک دست پوکر که اخیرا بازی کردید و برداشتتان از آن یک باخت بد یا یک بازی فوق‌العاده بود را به یاد آورید، و بیایید آن را تحلیل کنیم.
جزئیات اتفاقی که افتاد را بنویسید. در هر نقطه آیا با توجه به اطلاعاتی که در دسترس داشتید آیا تصمیم درست را گرفتید؟ آیا تصمیم دیگری بود که بهتر با ایده‌آل‌تر باشد؟ اگر بله، آیا به صورت مثبت و یا معکوس روی مراحل بعدی تاثیر می‌گذاشت؟ آیا از تصمیمتان مطمئنید؟ این فرآیند را برای هر مرحله تا انتهای دست، تکرار کنید.
علاوه بر اینکه بازی خوب پیش رفت یا نه، نگاه کردن به پاسخ‌های احساسی و فیزیکی شما می‌تواند اطلاعات مفیدی ارائه کند. از لحاظ احساسی در هر مرحله از این دست پوکر چه احساسی داشتید؟ سعی کنید تا حد ممکن با جزئیات پاسخ بدهید. چطور به باخت بد یا بردتان واکنش نشان دادید؟ فکر می‌کنید چرا به این شکل پاسخ دادید؟ بعد از نگاه واقعگرایانه به تحلیل دست پوکر آیا از لحاظ احساسی به همان شکل واکنش نشان می‌دهید؟ آیا واکنش‌های فیزیکی هم داشتید؟ دقیقا چه بودند؟ آیا ضربان قلبتان بالا رفت؟ کف دستتان عرق کرد؟
هر چه بیشتر تمرین خودآگاهی را انجام دهیم، برایمان ارزشمندتر و ساده‌تر می‌شود. تمرین خودآگاهی پتانسیل بالا بردن مهارت‌های تحلیلی، بهبود بازی پوکر ما، و افزایش قابلیت ارزیابی بازی پوکر حریفمان را دارد.
بعد از اینکه فهمیدیم در دستهایی که بازی کردید چه چیزی درست و چه چیزی غلط پیش رفت. ابزاری دارید که مشخص کنید مطالعاتتان را در چه زمینه‌ای متمرکز کنید. خود آگاهی همچنین در ارزیابی تاثیرات روش‌های مطالعه مفید است و به ما کمک می‌کند تعیین کنیم که آیا تنظیمات کوچکی در بازی لازم داریم یا باید اصطلاحات اساسی در بازی پوکر خود ایجاد کنیم.
خودآگاهی برای رساندن عملکرد پوکر به بالاترین حد خود و نشان دادن بهترین بازی خودمان در هر جلسه بازی پوکر ضروری است. اگر این موضوع ذاتی نباشد و در ابتدا کمی پیچیدگی ایجاد کند، به هیچ وجه تسلیم نشوید. حتی اگر فقط از خود یک سوال در مورد واکنش خود بپرسید، می‌توانید مسیر خودآگاهی را شروع کنید. یک تکان رو به جلو هم حرکتی در جهت رسیدن به اهداف شماست.
موفقیت در بازی پوکر منتظر شماست. باید آن را دنبال کنید!
