استراتژی پوکر با گوین گریفین: خوش شانسی یا بدشانسی

من اخیراً افتخار بازی در رویداد اصلی اِل اِی پوکر کلاسیک را داشتم. تورنومنت خیلی خوبی بود و من خیلی از نحوه بازی‌ام راضی هستم. هر چند خیلی زود در روز دوم از تورنومنت در یک موقعیت اجتناب ناپذیر حذف شدم. من در یک پات ری-رِیز شده روی فلاپ ست بالا شدم و حریف پای استریت دو طرفه و پای رنگ داشت. بدشانسی آوردم و با شانس 60 درصد پات را باختم و حذف شدم. ولی حریف من اشتباهی در این دست انجام نداده بود و همین طور من. فکر می‌کنم در کلِ دو روز از تورنومنت دو اشتباه کوچک داشتم که تاثیری در نتیجه کلی‌ام نداشت. خوش شانسی یا بدشانسی در پوکر موضوع بسیار ظریفی است…

ممکن بود 100،000 ژتون تورنومنت بیشتر داشتم و باز هم بعید بود هیچ کدام از ما دست را طور دیگری بازی می‌کرد. او شرط مرا افزایش می‌داد و من او را ری-رِیز می‌کردم، او کال می کرد و احتمالا با نسبت استک به پات 13 هم (نسبت به حالت قبل که نسبت استک به پات 3 بود) کل پول به وسط می‌آمد. من نمی‌توانم بگویم که در این دست خوش شانسی آوردم یا بدشانسی.

البته در نیمه‌ی روز اول تورنومنت، روی شانس بودم. دست‌های خوبی که پیش از فلاپ داشتم خوب باقی می‌ماندند. و حریفانم هم دستی داشتند که بتوانند در دو یا سه مرحله شرط‌هایم را کال کنند. من دستی را بردم که در آن دو پِر شده بودم و حریفم پای رنگ بود و آل-این شدیم. من بعد از این که با AQ شرط3ام را بسته بودم، شرط4ام کوچک را کال کردم و فلاپ A-K-3 بود. خوش شانس بودم که حریفم JJ داشت و AK، AA یا KK نداشت.

خوش بیاری در موقعیت‌های مهم و بدیهی تورنومنت‌هایی که شرکت داشته‌اید و نتیجه خوبی گرفته اید، در یاد آدم می‌ماند. یادم می آید یک بار در سال 2007 در مونت کارلو در روز دوم تورنومنت، روی فلاپ رنگ شاه شدم و حریفم آس همان خال را داشت و با هم آل این شدیم ولی در نهایت برگ هم‌خال دیگری نخورد و برنده شدم. در سال 2008 در بورگادا دستی بازی کردم که در آن شرط روی فلاپی را که بالاترین برگش 10 بود، با JJ کال کردم و روی ترن J خورد و حریفم را که روی فلاپ ست 10 بود، بردم. دستی را در سری مسابقات جهانی پوکر در سال 2004 بازی کردم که AK داشتم در مقابل حریفم که K9 داشت و در حالی که فقط سه تا میز باقیمانده بود، برای درصد زیادی از چیپ‌های باقیمانده بازی کردیم.

اگر به مراحل پایانی این تورنومنت رسیده‌ام، دستی در روز اول بازی اتفاق افتاد که بسیار مهم بود، ولی شاید دستی است که شاید با نگاه به گذشته کمتر در ذهن باقی بماند. در سطح بلایندهای 200-400 با انتی 50، بازیکن UTG بازی را با ریز به 1000 باز کرد و من با JT کال کردم. بازیکن با یک فاصله با من کال کرد و بازیکن دیلر هم کال کرد. سپس بازیکن بیگ بلایند که کمی بیش از 10000 چیپ داشت آل این کرد و بازیکن UTG کال کرد. من و دو نفر بعد از من فولد کردیم. بیگ بلایند AQ داشت و UNG 77 داشت. تنها بازیکن دیگری که ژتون‌هایش تقریبا هم اندازه من بود گفت که AQ داشته و فولد کرده است. روی فلاپ A-Q-x آمد و برگ‌های بعدی پوچ بود… .

فکر نکنم که می توانستم دستم را بریزم و بازیکنی که با یک فاصله سمت چپم بود ال-این نمی شدم و پات را نمی باختم. اگر آن دست را بازی می کردیم حتما احساس خیلی خوبی داشتم که مقابل دو بازیکن با 44 درصد شانس در پات با شرط3ام، آل این می شدم.

موقعیت عالی و سود آوری است. نهایتا می‌باختم ولی از موقعیت پیش آمده راضی می‌بودم.

به جای این اتفاق، با گذاشتن فقط 1000 چیپ از موقعیت خلاص شدم. در آن لحظه 1000 ژتون کمی بیشتر از 1 درصد ژتون‌هایم بود. مجبور نشدم درصد زیادی از ژتون‌هایم را در یک موقعیت با نوسان و واریانس بالا وسط بگذارم.

راه‌هایی که ممکن است خوش شانسی یا بدشانسی در پوکر بیاوریم بسیار زیاد، متغیر و گاهی بسیار ظریف است. اگر در آن تورنومنت موفق می‌شدم، آن دست بسیار فراموش نشدنی می‌شد. من آن را یادداشت کردم چرا که قابل فراموشی بود. امیدوارم در تورنومنت‌های بعدی هم از این موقعیت‌های فراموش شدنی برایم پیش بیاید!