استراتژی پوکر هولدم – مثالی از رویکرد نظریه بازی بهینه و رویکرد قابل بهره برداری

استراتژی پوکر هولدم

نقطه تصمیم گیری و تعیین رویکرد استراتژی پوکر هولدم : در یک کش گیم لایو پوکر هولدم با بلایندهای $۲/$۱ بازیکنی از پوزیشن میانی لیمپ می‌کند و شما از پوزیشن هایجک با دست آس و سرباز (♦A♥-J) رِیز می‌کنید. بازیکن اسمال بلایند و بازیکنی که لیمپ کرده بود هر دو کال می‌کنند. در مرحله فلاپ کارتهای ♣A♠-۸♥-۵ می‌آیند و هر دو بازیک چک می‌دهند و شما شرط ادامه (C-Bet) را می‌بندید. بازیکن اسمال بلایند چک-رِیز می‌کند و بازیکن میانی فولد می‌کند. نوبت بازی با شماست…

شما در اینجا چه کار می‌کنید؟

• کال
• فولد
• رِیز آل-این

جواب یک پوکر باز حرفه ای :

اجازه بدهید به این موقعیت با دو رویکرد استراتژی پوکر نظریه بازی بهینه و استراتژی پوکر مبتنی بر بهره برداری نگاه کنیم، چرا که نتایجی که از این دو رویکرد می‌گیریم می‌تواند کاملا متفاوت باشد.

استراتژی پوکر هولدم – نظریه بازی بهینه

اندازه موثر نسبت استک به پات (SPR) بسیار کم است و بنابراین فولد کردن جفت بالا در مقابل حریف بازی بسیار سختی محسوب می‌شود. اگر بخواهیم دستهایی مثل جفت بالا با کیکر خوب را به رِیزی در مقابل شرط ادامه مان فولد کنیم و نسبت استک به پات هم فقط ۲٫۵ باشد، حریف به راحتی می‌تواند از این گرایش ما از طریق همیشه رِیز کردن در مقابل شرط ادامه ما بهره برداری کند.

ما باید با تناوب خوبی که شامل دستهای تاپ پر (جفت بالا) هم باشد، در مقابل این رِیز دفاع کنیم. مشخص است که ما به در این شرایط خیلی دستهای قدرتمندتری نخواهیم داشت تا جور دیگری با این موضوع مقابله کنیم، بنابراین اگر در مقابل این رِیز فولد کنیم در بلند مدت پول زیادی خواهیم باخت.

از نظر رویکرد GTO باشد در مقابل حریف آل این کنیم. از آنجایی که پول کمی پشت دست حریف باقی می‌ماند می‌توانیم از دستهایی که فولد می‌کند و امکان دارد در ترن دست بهتر را بسازد ارزش خوبی کسب کنیم. اگر عمق استک ها بیشتر بود (مثلا با ۲۰۰$ پول وارد مرحله فلاپ شوید)، باید کم کم در مقابل یک حریف سرسخت چک-رِیز را فقط کال کنیم.

استراتژی پوکر هولدم – رویکرد مبتنی بر بهره برداری

بسیاری از حریفان در استیک‌های پایین (میزهای سبک) از جمله میزهای $۲/$۱  کش گیم‌های لایو وجود دارند که هیچ گاه با دستی ضعیفتر از دو پر چک-رِیز نمی‌کنند. به سادگی می‌توان مطمئن بود که آنها دستهایی مثل ۷۶ یا A-10 یا ۹-۱۰ در طیف دستهای خود ندارند، به خصوص اگر بازیکن سومی هم در پات حضور داشته باشد.

در مقابل این نوع حریفان، بستن شرط ادامه با تناوب زیاد و فولد کردن در مقابل چک-رِیزِ احتمالی با اختلاف زیاد سودآورترین بازی محسوب می‌شود. این نوع حریفان خیلی به ندرت ما را چک-رِیز خواهند کرد ولی وقتی این کار را بکنند به راحتی می‌توانیم دست یک پِر خودمان را فولد کنیم.

سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا ما شواهد کافی داریم که این حریف به اندازه کافی هنگام چک-رِیز کردن محتاط است که بخواهیم دستمان را فولد کنیم. این موضوع که بازی مان در سطح $۲/$۱ دلیل کافی برای تغییر دادن استراتژی پوکر پیشفرض مان نیست. حتی با اینکه در این سطح بازی‌ها گرایش بیشتری به چک-رِیز کردن صرفا با دستهای خوب وجود دارد، ولی این گرایش به قدری قدرتمند نیست که بخواهیم در مقابل حریفمان که با ۱۰۰$ به فلاپ رسیده است و ۴۰$ هم از قبل در پات وجود دارد فولد کنیم.

در کل می‌توان گفت که نباید بازی پیشفرض تان در این موقعیت فولد کردن باشد، ولی در دنیای واقعی حریفان زیادی وجود دارند که طیف دستهایشان به حدی محدود است که می‌توان در مقابلشان فولد کرد.

در مجموع آل این کردن بهترین بازی است.